OK, vooruit nog eentje dan:
Een fietser moet stoppen omdat er een enorme stoet mensen voorbij loopt. Eerst dacht hij: ‘Zeker avondvierdaagse.’ Maar al gauw heeft hij door dat het hier om een bepaalde plechtigheid gaat. ‘Begrafenis?’ vraagt hij voorzichtig aan een van de mensen uit de stoet. Verschillende knikken in stilte.
Hoewel hij dezelfde kant op moet, lijkt het hem beter respect te betonen. En dus, zittend op z’n bagagedrager, wacht hij tot de stoet is gepasseerd. Na een half uurtje komt het einde in zicht. Op enige afstand volgt een man met zijn hond.
‘Zo!’ zegt hij tegen de man met de hond, ‘dat moet wel een bijzonder iemand zijn geweest zeg.’
‘Zeker.’ bromt de man.
‘Kende jij de overledene dan?’ vraagt de fietser nieuwsgierig.
Even blijft het stil, maar dan verzucht de man met de hond: ‘Ja. M’n schoonmoeder.’
De fietser stapt af en komt naast de man met de hond lopen.
‘Wauw! Eh… heftig!?’
‘Mwoa...’ zegt de man nonchalant.
‘Mag ik vragen waaraan ze is overleden, of is dat ongepast?’ vraagt de fietser.
‘Nee hoor,’ zegt de man en knikt opzij: ‘Gebeten door deze herdershond.’
Zwijgend lopen ze verder.
Dan vraagt de fietser voorzichtig: ‘Misschien een rare vraag, maar eh… zou ik de hond een keer kunnen lenen van je?’
‘Best hoor’, zegt de hondeneigenaar, ‘maar dan moet je achteraan sluiten, net als de rest.’
[DOUBLEPOST=1560280757][/DOUBLEPOST]Disclaimertje: ik heb overigens best een toffe schoonmams...