Tja, waarom een tattoo. Een soort gevoel denk ik? Wanneer ik het bij anderen zie, vind ik dat altijd mooi en/of interessant. Er zitten soms echt kunstwerken bij. Maar ik begrijp ook best wanneer mensen het absoluut niet willen. Of dat nou is omdat je het lelijk vindt of omdat je het zonde van je lichaam vindt en het er de rest van je leven op zit. Dat laatste is natuurlijk wel waar. Maar het is iets wat mij al heel wat jaren interesseert en ik kan me niet voorstellen dat dat ooit verdwijnt. En mocht dat wel ooit zijn, dan tja, is het zo
Heb rond mijn 20e mijn eerste tattoo laten zetten, puur uit nieuwsgierigheid eigenlijk. Daarom ook maar op een veilige plaats: tussen mijn schouderbladen. Het is een tribal zon. Niet bijster origineel of bijzonder. Denk dat ik er vroeg of laat keer wat overheen laat zetten.
Rond mijn 25e heb ik op mijn rechterbovenarm de cover van de cd Forbidden Evil laten zetten. Ik was (en ben nog steeds een beetje) een liefhebber van metal, dus ik vond dat dat vereeuwigd moest worden
Nu luister ik het wat minder fanatiek dan toen, maar het laat me wel terug denken aan mooie tijden: festivals, concerten, studeren en dus extreem veel plezier gehad.
Afgelopen zomer (33 inmiddels) heb ik eindelijk een halve sleeve op mijn linkerbovenarm laten zetten. Met dat idee liep ik al jaren, maar ik twijfelde. Ik werk namelijk in het onderwijs en dan heb je toch een voorbeeldfunctie. Shirts zijn dus geen optie meer op mijn werk. Maar goed, toch gedaan en ben er erg blij mee. Het is een oldschool sleeve met een adelaar, roos, doodskop en opvullingen (bloemen, sterren). En ach, het taboe op tattoos begint toch echt wel te verdwijnen. Dus wie weet kan ik op een dag ook met korte mouwen op mijn werk rondlopen.
Het is overigens wel weer gaan kriebelen sinds die laatste tattoo, dus ik vermoed dat er tussen nu en de volgende keer een stuk minder tijd zit.
Foto's volgen nog!