Ik krijg over het algemeen veel complimenten van mensen, ondanks het feit ik het er momenteel onverzorgd uit vind zien en het hoog tijd vind voor een bezoek aan een barbier.
Daarnaast wel enkele keren de vraag gehad of ik toch niet naar Syrië ging, maar zoals met veel dingen kan ik er prima om lachen.
Bovendien is het van mensen die ik goed ken, die dan als we uitgelachen zijn wel vertellen dat ze het leuk vinden of dat het goed staat.
Ik heb me wel voorgenomen om bij de eerstvolgende die het vraagt er bloedserieus op in te gaan:
Ja, wist je dat niet dan?
Ik moet het alleen eerst een jaar laten groeien voordat ik toegelaten en gerespecteerd word, dus in maart vertrek ik
De opmerking van Hé er zit/groeit wat op je gezicht/kin krijg ik ook regelmatig, maar daar kan ik me niet aan storen.
Ik zeg dan steevast:
Ja, en het mooie is, je hoeft er niks voor te doen.
Het groeit helemaal vanzelf!
Vervolgens niks anders dan positiviteit of een glimlach.
Verder nog niks gehoord eigenlijk.
Ik probeer er in ieder geval altijd een positieve/leuke draai aan te geven, wel zo prettig voor mijzelf.
Die baard laat ik natuurlijk ook niet voor een ander groeien, maar omdat ik dat wil