Er zijn van die dagen dat je in de spiegel kijkt en denkt, staat mijn baard mij wel, en de dag erna ben je weer trots op wat je bereikt hebt en weet je niet hoe je ooit zonder zou kunnen.
Zo ook de wisselende mening van vrouwlief die de ene dag zegt dat het me staat, en de andere dag stellig zegt dat hij nodig getrimd moet worden.
Zo werd de baard vandaag "poofy" genoemd, en moest maar nodig flink getrimd worden.
Eigenlijk luister ik dan altijd heel braag en soms komt het dan voor dat ik mijn baard totaal afscheer, dat is tot twee keer toe gebeurd en tot twee keer toe vond ze me er raar uitzien zonder baard en zat ik dagenlang met spijt te mokken en mezelf te vervloeken dat ik de scheermesjes die nog in huis lagen niet had weggegooid.
Dit keer misschien maar een andere route kiezen, we gaan voor "poofy" en laten hem nog een paar weken doorgroeien, volhouden en eventuele uitschieters temperen met wax.
Ik blijf altijd op deze lengte hangen en ben benieuwd of er nog iemand is die dit herkent, de fase van stoppelbaard naar echte volle baard, en van de volle baard naar... het onbekende?
Afin, tussenstand maar weer gefotografeerd, en nu hopen dat mijn vrouw me niet té lief aan gaat kijken.
Oh wat zit ik toch onder de plak...