Ik heb mij enkele jaren geleden voorgenomen niet of zo weinig mogelijk mij (privé) op plaatsen te begeven die mij niet aanstaan, sla een uitnodiging beleefd af of vertrek gewoon.
Feestjes vanuit het werk, bij de eerste weg.
Sommigen vinden dat arrogant, sommigen zijn jaloers, ik vind het leven veel te kort om te verkwisten, vrije tijd is schaars met fulltime-werk en de huidige verplichtingen in het leven.
Ik spreek dit ook vaak gewoon uit.
Als halve Fransoos kijk ik ook nog weleens tot overmaat van ramp of hun wijn mij wel aanstaat en liefst Frans en met kurk is.
, niet, dan doe maar fris...., erg hè.....
, maar dit heb ik vanuit mijn DNA...
Er zijn ook wel eens mensen om mij heen die mij niet vragen voor iets, weten toch dat ik er niets aan vind of in bepaalde situaties niet gezellig ben of niet kom...
Totaal geen moeite mee, heb door vele teleurstellingen geleerd voor mijzelf te kiezen in dit leven....