Verhalenspel

[ErikvanWijk]

een oorverdovende stilte knalde over het marktplein...maar plots

 

[Arjay]

Daar kwam de fanfare aan!

 

[Fernand]

"Wat een herrie is dit", dacht dikke Joris en zette het op een rennen, niet wetende dat zijn veter los was geraakt.

 

[Arjay]

Hij had nog geen twee stappen gemaakt of hij viel voorover met zijn hoofd op de keien.

 

[Fernand]

Boven het geluid van de fanfere uit, hoorde je .............

 

[Arjay]

...het gegil van Annabel, die de nacht ervoor nog het bed gedeeld had met Joris.

 

[Marius]

'Nondeju!' schreeuwde dikke Joris al wrijvend over het dikke ei op zijn voorhoofd.

 

[Arjay]

"Dat doet zeer!".

 

[KantoorBAARD]

Het dikke ei op zijn voorhoofd weerhield dikke Joris er niet van om te ontsnappen van de fanfare. Op dat moment dacht Annabel

 

[Arjay]

haar kans schoon te zien en ging hem achterna.

 

[Andreas]

Maar Annabel was nogal bijziend, dus...

 

[Cowboy]

liep ze los tegen een lantaarnpaal........

 

[Arjay]

"Wie zet daar verdorie nou een lantaarnpaal neer!"

 

[Cowboy]

Joris hoorde de knal, keek om en.............

 

[Marius]

Rende naar haar toe om haar te hulp te schieten

 

[Cowboy]

struikelde en knalde tegen dezelfde paal aan

 

[KantoorBAARD]

Annabel zag met haar arendsoog een mooie slanke vrouw Joris met twee eien op zijn hoofd te hulp schieten, en toen dacht zij...

 

[Arjay]

'Laat maar..., hij ziet mij sowieso niet zitten met mijn dikke vieze lichaam'.

 

[Marius]

Maar Joris begon te zingen "Annabel ik ben niets zonder jou, Annabel!"

 

[Arjay]

Plots kwam daar die vervelende fanfare weer aangelopen.