Nostalgie

[Laurent1965]

Alles op de 'smartphone' daar heb ik zo'n hekel aan...

Mensen die menen elke 5 minuten fake-boek te moeten checken, ook in gezelschap, restaurant, verjaardag, etc, sorry wil niemand beledigen.., maar ik vind dit persoonlijk pure desinteresse voor je omgeving en je gezelschap!
Ik beantwoord Whatsapp wel eens 2-3 dagen later, bekenden weten dit, mijn (privé) telefoon neem ik meestal niet mee ergens naar toe!
Mijn werktelefoon gaat uit om klokslag 17;00 uur!
Hoe meer "moderne" communicatievormen, hoe minder er fysiek met elkaar wordt gesproken.

Kijk weer eens iemand in je omgeving in de ogen en vraag hoe iemand zich WERKELIJK voelt. (nostalgie..)

 

[zenn]

@Laurent1965 hier ook, erg herkenbaar dat van whatsapp.

Ook zo verschrikkelijk zijn die mensen die overal een foto of filmpje van moeten maken;
Tijdens concerten, tijdens eten, tijdens deelname aan het verkeer, tijdens buiten activiteiten aan 'n stokkie...

 

[Texman]

Ik zat eens op een verjaardag waarbij een aantal mensen de doelpunten / voetbaluitslagen zaten te checken terwijl een ander groepje een spelletje deed.
Ook de div. sociale media werden gebruikt kortom het was een dolle boel

 

[ProfessorMelchior]

Dit kan ik mij ook nog herinneren en afspraken maken bestond nog niet dus je zat een eeuwigheid in de wachtkamer .
Zo'n bordje bij de deur mag een stukje nostalgie zijn maar wel met een hele nare bijsmaak .

Het voordeel is nu, dat iedereen de prijs voor "particulier" moet betalen en nog steeds een eeuwigheid zit te wachten!

Ik zat eens op een verjaardag waarbij een aantal mensen de doelpunten / voetbaluitslagen zaten te checken terwijl een ander groepje een spelletje deed.
Ook de div. sociale media werden gebruikt kortom het was een dolle boel

Ik heb een goede remedie in dat soort gevallen: ik pak mijn jas en vertrek!

 

[Texman]

Dat heb ik ook overwogen maar ja dan wil je niet lullig doen .
De volgende keer neem ik mijn laptopje en koptelefoon mee en ga ik naar een film zitten kijken .

 

[Giant]

Mensen die menen elke 5 minuten fake-boek te moeten checken, ook in gezelschap, restaurant, verjaardag, etc, sorry wil niemand beledigen.., maar ik vind dit persoonlijk pure desinteresse voor je omgeving en je gezelschap!
Ik beantwoord Whatsapp wel eens 2-3 dagen later, bekenden weten dit, mijn (privé) telefoon neem ik meestal niet mee ergens naar toe!
Mijn werktelefoon gaat uit om klokslag 17;00 uur!
Hoe meer "moderne" communicatievormen, hoe minder er fysiek met elkaar wordt gesproken.

Kijk weer eens iemand in je omgeving in de ogen en vraag hoe iemand zich WERKELIJK voelt. (nostalgie..)

Helemaal mee eens. Als je op een Whatsapp niet per omgaande reageert zijn er mensen die je meteen herinnering appjes gaan sturen. Voor mij een reden om helemaal niet meer te reageren.
En op Facebook e.d. te kijken in een gezelschap is ronduit onbeschoft. Zeker als ze in een restaurant ook nog een foto van het eten posten.

 

[ProfessorMelchior]

Dat heb ik ook overwogen maar ja dan wil je niet lullig doen .
De volgende keer neem ik mijn laptopje en koptelefoon mee en ga ik naar een film zitten kijken .

Ja vreemd, dat we zo beleefd blijven allemaal, want eigenlijk zijn het de schermkijkers, die zich afsluiten, die juist lullig (en onfatsoenlijk) doen.

 

[zenn]

Dat's toch hetzelfde als in de kantine... Dan roep ik wel eens "Mobiele Brigade!" en kijken ze verschrikt op. Vorige keer vroegen ze waar ik was tijdens de pauze,
want ze vonden zo stil... ik was in dezelfde ruimte maar ben gewoon weggegaan. 'K ga daar toch niet bij zitten voor jan lul.

'K ken mij nog wel de kantine, beter gezegd 'stookhok' waar mensen een krantje lazen en met elkaar aan het praten waren... Weemoed.

 

[Texman]

Wat ik ook zo'n fenomeen vind zijn die mensen die op straat keihard lopen te praten . Fietsers zie je dat ook doen.
In het begin dacht ik dat deze mensen een geestelijke aandoening hadden maar later bleek dat ze met een headset op aan het telefoneren waren.
Allerlei dingen die je niet zomaar aan iemand zou vertellen passeren de revue zoals het maken van ruzie met je echtgenoot. Roddels over je collega's en ziektes.
En ondertussen letten we nergens op dus lopen ze zomaar de weg op en reageren woedend naar een automobilist die toetert.
Soms is het ook dol komisch, een tijdje terug kwam ik bijna in botsing met twee lieftallige appende dames. Niets mis mee zou je zeggen.
Om te voorkomen dat ik beschuldigd zou worden van ongewenste intimiteiten zei ik tijdig en heel hard BOE !!
De dames weken geschrokken uiteen en maakte hun excuses en vervolgde al appende hun weg .
Niets geleerd dus .

 

[zenn]

Hahaha, idd! 'K dacht ook al 'die is niet goed', loopt een beetje in zichzelf te praten enzow.

 

[Giant]

Ik heb in de trein eens gehad dat een advocaat telefonisch een zaak met zijn cliënt aan het bespreken was. Hij had de naam van zijn cliënt een paar keer laten vallen.
Ik heb bij het uitstappen tegen hem gezegd " nu weet ik eindelijk wat er met de kinderen van mijn straat genoot xx aan de hand is. Ik kreeg wel een verschrikte blik.

 

[ProfessorMelchior]

Ik heb in de trein eens gehad dat een advocaat telefonisch een zaak met zijn cliënt aan het bespreken was. Hij had de naam van zijn cliënt een paar keer laten vallen.
Ik heb bij het uitstappen tegen hem gezegd " nu weet ik eindelijk wat er met de kinderen van mijn straat genoot xx aan de hand is. Ik kreeg wel een verschrikte blik.

Precies hetzelfde had ik een keer in een bus, waar een beheerder van de schuldsanering snoeihard alle persoonlijke gegevens van een cliënt en zijn gehele financiële status zat te brullen. Toen ik opmerkte, dat dit misschien niet zo fatsoenlijk was werd hij kwaad en vroeg me, waar ik me mee bemoeide. Zeer bijzonder!

 

[Fox]

@Laurent1965 hier ook, erg herkenbaar dat van whatsapp.

Ook zo verschrikkelijk zijn die mensen die overal een foto of filmpje van moeten maken;
Tijdens concerten, tijdens eten, tijdens deelname aan het verkeer, tijdens buiten activiteiten aan 'n stokkie...

Vooral van hun etentje

 

[Laurent1965]

Wat ik ook zo'n fenomeen vind zijn die mensen die op straat keihard lopen te praten . Fietsers zie je dat ook doen.
In het begin dacht ik dat deze mensen een geestelijke aandoening hadden maar later bleek dat ze met een headset op aan het telefoneren waren.
Allerlei dingen die je niet zomaar aan iemand zou vertellen passeren de revue zoals het maken van ruzie met je echtgenoot. Roddels over je collega's en ziektes.
En ondertussen letten we nergens op dus lopen ze zomaar de weg op en reageren woedend naar een automobilist die toetert.
Soms is het ook dol komisch, een tijdje terug kwam ik bijna in botsing met twee lieftallige appende dames. Niets mis mee zou je zeggen.
Om te voorkomen dat ik beschuldigd zou worden van ongewenste intimiteiten zei ik tijdig en heel hard BOE !!
De dames weken geschrokken uiteen en maakte hun excuses en vervolgde al appende hun weg .
Niets geleerd dus .

Heb ik een keer een collega op kantoor op aangesproken, liep rondjes te lopen en onderwijl keihard te praten, voelde zich o zo belangrijk...
"Zeg je bent hier niet alleen.." Ze wist niet hoe ze het had!!! , domme gans!

 

[Texman]

Voor mij is dit nostalgie en een fijne jeugdherinnering .
Het Kurhaus in Scheveningen in de jaren 50.
Wij woonden daar vlakbij en ik heb heel wat staan kijken naar die fontein net als die jongen op de foto .
De fontein is er niet meer en voor het Kurhaus is allemaal bebouwing gekomen waardoor deze aanblik niet meer mogelijk is.

 

[ProfessorMelchior]

Zonde, dat dat beeld verdwenen is.
Na de WO2 is Nederland in een spastische kramp terecht gekomen om te blijven bouwen na de fundamentele opbouw. Er komt geen eind meer aan. Zogauw je je bloempot buiten zet, dan komt er een ambtenaar met een projectontwikkelaar kijken of het mogelijk is om er een flatgebouw in te laten verrijzen.
Als die hoekige beton-ellende ooit weer instort, dan is het zicht op het statige Kurhaus weer herstelt.

 

[Yainderidoo]

Wat ik ook zo'n fenomeen vind zijn die mensen die op straat keihard lopen te praten . Fietsers zie je dat ook doen.
In het begin dacht ik dat deze mensen een geestelijke aandoening hadden maar later bleek dat ze met een headset op aan het telefoneren waren.
Allerlei dingen die je niet zomaar aan iemand zou vertellen passeren de revue zoals het maken van ruzie met je echtgenoot. Roddels over je collega's en ziektes.
En ondertussen letten we nergens op dus lopen ze zomaar de weg op en reageren woedend naar een automobilist die toetert.
Soms is het ook dol komisch, een tijdje terug kwam ik bijna in botsing met twee lieftallige appende dames. Niets mis mee zou je zeggen.
Om te voorkomen dat ik beschuldigd zou worden van ongewenste intimiteiten zei ik tijdig en heel hard BOE !!
De dames weken geschrokken uiteen en maakte hun excuses en vervolgde al appende hun weg .
Niets geleerd dus .

Ik kan helaas niet anders denken dan: DEBIELEN...

 

[BrotherBeard75]

Ik snap wel velen hun frustraties...
Maar als het hier de norm word om vol nostalgie terug te kijken op vroeger, en het heden als "te modern", of amai de jeugd van dezen tijd, te bezien...dan word dit een oude zakken forum en sterft dit forum uit , te samen met jullie baarden.
Trouwens, ik ben 46...
Leef in heden, het verleden word geromantiseerd en klopt meestal niet met de werkelijkheid!

 

[Laurent1965]

Volgens mij betreft het hier het nostalgie-topic.., staat iedereen vrij om hier wel of niet op te kijken en er iets op te plaatsen. Er zijn genoeg andere topics, voor ieder zijn gading.
Leven en laten leven, echter niemand zit te wachten om hier voor ouwe zak of wat dan ook te worden uitgemaakt.

Verhuftering is juist killing in deze, hebben we eerder op Baardforum meegemaakt helaas, laten we het voor ons allen positief houden en leuk hier, zodat de lol erin blijft.

En ja, ik denk ook heel vaak met een gezond stel hersens aan hoe een en ander was, heb gelukkig vele -hele goeie- jaren achter me liggen, zodat ik een heel goed vergelijk heb.

 

[Texman]

In het topic nostalgie laat ik vaak dingen zien omdat ik dat leuk vind en zeker niet met de bedoeling om aan te geven dat alles vroeger beter was.
Want dat is beslist niet zo. Bij mij betreft het vaak leuke jeugdherinneringen en wie wil deze nou niet hebben.
In onze moderne tijd geniet ik volop van alle dingen waar ik vroeger slechts van kon dromen.
Mopperen doe ik zo min mogelijk want dat heeft geen zin. Ik ben eerder het type dat zelf zijn problemen oplost en niet zit te wachten tot anderen dat voor mij doen.
In die zin ben ik heel modern .