Het is vooral de economie, die ten goede veranderd is.
Kinderen speelden vroeger niet op straat, omdat ze het zo leuk vonden, maar omdat ze naar buiten moesten. Twee ouders en een stuk of tien kinderen in een woning met één of twee kamertjes was niet gewenst. Het was het kroost van de minder bedeelde bevolking, dat over straat zwierf. Kinderen van de gegoede burgerij en rijke ouders hadden een eigen speelkamer en bleven ook toen al binnenshuis.
Heden ten dage wonen we allen in riante huizen, hoeven we onze kont niet meer in een steenkoud lavet te persen en hebben we onze kinderen voorzien van een eigen kamer en die kamer hebben we ook nog eens zelf volgestort met speelgoed, centrale verwarming en een computer.
Welk kind wil "wakkie lopen" of "blikkie trappen", als het met chips en limonade in bereik kan gaan zitten gamen?
Ik wil niemand nostalgische angst aanjagen, maar hierbij een beeld, waarvan ik blij ben, dat de tijden veranderd zijn: de gruwelijke verzieker van menig kindergebit: de SCHOOLTANDARTS.
Bekijk bijlage 7345