Kakihara brouwt baardolie - deel 3: Kakihara vindt van zichzelf dat hij vooruitgang boekt.
Kakihara vond het nog eens tijd worden om zijn capriolen in Zelfbrouwbaardolieland neer te schrijven en openbaar te maken. Een paar maanden waren gepasseerd sinds de laatste keer. In die tijd had hij wat geëxperimenteerd met receptjes die hij had gevonden via Pinterest. Hij was er matig tevreden over. Ze waren niet slecht, maar helaas ook niet speciaal, hij kreeg er geen Hallelujah!-gevoel van. Passionele reacties bleven uit. (Behalve die keer toen hij dacht dat het weleens een goed idee was om naar het zuiden van Frankrijk te ruiken en tea tree combineerde met lavendel en anijs. Lekker!)
Een paar weken geleden vond Kakihara als bij toeval de website
www.fragrantica.nl. Dat is een interessante website waarbij de geurnoten van een volledige Ici Paris XL en meer uit te doeken wordt gedaan. En waar je bovendien op geurnoten kon zoeken. En welke geurnoten er de bovenhand hadden. De verdeling stond er helaas niet bij. Kakihara raakte weer geïnspireerd. En gedemotiveerd. Want niet elke geurnoot blijkt zomaar eventjes beschikbaar te zijn in essentiële olie. Laat staan dat het betaalbaar zou zijn. Zonneroos-olie? Kakihara dacht er even over na om een nier te verkopen. Amber, u weet wel dat gefossiliseerd stuk boomhars waar er miljoenen jaren geleden eens mug is in komen vast te zitten, waardoor de wetenschap in staat is om dinosauriërs te clonen? Kakihara houdt toch graag beide nieren. Zijn favoriete parfums zou hij dus niet zomaar kunnen namaken. Niet dat hij zich daar ook maar enige illusie over maakte. Nee hoor. Absoluut niet. In de verste verte niet. Misschien... Neen, echt niet. Enfin. Kakihara had een twintigtal combinaties opgeschreven. Helaas had hij maar vier flesjes. Dat werd kiezen.
Kakihara ging erg doordacht te werk. Geheel tegen zijn natuur in. Waar hij vroeger gewoon van iene-miene-mutte had gedaan (of een ander aftelrijmpje), zou hij nu beginnen met een relatief gemakkelijke combinatie van vier EO's (Kakihara was het beu om telkens essentiële oliën te typen). Hij had geen vast recept voor basisolie. Waar hij wel aan vasthield was dat jojoba de helft zou uitmaken. Aangevuld met castorolie, macadamiaolie, avocadopitolie en/of arganolie. Tot aan 30ml. Dus op zijn minst 15ml jojoba-olie. Want de helft van 30 is 15, wist Kakihara.
Het eerste mengsel dus. Daarvoor voegde hij aan zijn basisolie toe:
- 7 druppels patchouli
- 2 druppels vanille
- 3 druppels bergamot
- 5 druppels anijs
"BOEMPATAT! Direct jackpot!" dacht Kakihara toen hij de geur opsnoof. Hij liet het fabricaat aan zijn eega ruiken. Ook zij vond het heerlijk. De stoeipoes in haar kwam naar boven. Kakihara vond het echter enigszins vreemd dat zij plots aan zijn gezicht begon te likken. Verward keerde hij terug naar zijn hol om zich opnieuw een druïde in een Gallisch dorpje te wanen.
[DOUBLEPOST=1542894952][/DOUBLEPOST](vervolg)
Kakihara besloot om een tandje bij te steken, om zichzelf uit te dagen. Zijn volgende mengsel zou nóg meer EO's (nog altijd lui) bevatten.
Opnieuw op 30ml voegde hij toe:
- 4 druppels vetiver (hij trilde van de spanning want vetiver is de dominatrix onder de EO's. Eén druppel te veel en heel de boel is om zeep)
- 4 druppels wierook
- 4 druppels patchouli
- 8 druppels ceder
- 6 druppels zwarte peper
- 4 druppels salie
"Here Jezus!" riep Kakihara in zijn hoofd toen hij dat recept neerpende. Hij rende naar de kast om nogmaals aan het flesje te ruiken. Om zeker te zijn of zijn geheugen hem niet in de steek had gelaten. "BOEMPATAT! Weer bingo! Wat een pikant geurtje!". Kakihara werd zelfverzekerd. Zijn vrouw lust echter geen pikant en vond het geurtje dusdanig stinken dat ze hem vroeg dat op te doen wanneer hij naar zijn werk gaat. Om alle knappe deernes aldaar op afstand te houden. Kakihara vond het wél een lekker geurtje.
Het inspireerde hem zelfs om nog een stapje verder te gaan en 7 EO's te combineren:
- 2 druppels vetiver
- 10 druppels ceder
- 4 druppels zwarte peper
- 3 druppels lavendel
- 5 druppels bergamot
- 3 druppels petit grain
- 2 druppels mandarijn
De reactie van zijn vrouw op zijn eerdere brouwsel indachtig, was Kakihara wat terughoudender. Toen hij zijn neus aan het flesje hield wist hij echter: "BOEMPATAT! Who's your daddy?!". Wederom vond hij het een geslaagde zelfgebrouwen combinatie. Minder pikant, maar toch nog krachtig, verzacht met citrusvruchten. Genieten! Dat vond ook zijn vrouw, die hem aankeek alsof hij een fruitslaatje was en haar lippen likte...
(wordt vervolgd)
[DOUBLEPOST=1542895782][/DOUBLEPOST](vervolg)
Kakihara spoedde zich naar een veilige haven en nadat hij ietwat tot rust was gekomen, besloot hij om aan zijn laatste mengsel te beginnen. Dat zou een behoorlijke uitdaging worden. Niet alleen omdat er 11 (jawel, elf) verschillende EO's in terecht zouden komen. Maar ook omdat 1 van die 11 sandelhout was. En Kakihara was nog altijd niet om die druppeldinges bij de apotheek geweest. En sandelhoutolie is nogal dik. Wat betekende dat het risico op een kramp in zijn arm van het vasthouden van het flesje sandelhoutolie behoorlijk groot was. Zelf baardolie brouwen is behoorlijk arbeidsintensief, vond Kakihara. En hij mengde:
- 5 druppels sandelhout (a rato van 1 druppel per minuut. Of zo leek het toch)
- 3 druppels vanille
- 4 druppels wierook
- 4 druppels patchouli
- 4 druppels jasmijn
- 4 druppels roos
- 3 druppels vetiver
- 6 druppels ceder
- 4 druppels bergamot
- 3 druppels mandarijn
"Niet slecht," dacht Kakihara. "Maar ik mis iets". En hij voegde nog toe:
"Et voilà! Weer een meesterwerkje".
"Nog eentje voor op je werk!" zei Mevrouw Kakihara
Kakihara dacht dat zijn vrouw niet graag salie ruikt.
(einde)