Zo ... Had ik al gezegd dat ik een man met weinig geduld was ?
Eerst mijn bevindingen over het gebruik van homecooked baardolie. Qua verzorging vind ik het minstens even goed dan de commerciële oliën. Mijn baard wordt er in ieder geval zachter van en heeft minder de neiging om te krullen. Dat kan natuurlijk ook een effect zijn van de iets grotere hoeveelheid olie die ik erin smeerde. Happy camper dus.
Nu dan.
Goed een maand na mijn eerste experimenten kon ik me al niet meer bedwingen om er opnieuw aan te beginnen. Niet al te zuinig zijn met die eerste zelfgebrouwen
baardolie helpt natuurlijk ook.
Bij deze, deel twee van de onuitgegeven, maar desalniettemin onvolprezen boekenreeks "Kakihara maakt baardolie". (mijn excuses, 't is wat lang utigevallen. Ik heb me wat laten gaan)
Na de eerste poging was Kakihara een ervaring rijker. Matig tevreden zocht hij hulp van buitenaf. Hij vond een
pagina op het wereldwijde web die de meeste doe-het-zelvers ongetwijfeld kenden. Daarop stonden recepten die hij zou proberen na te maken. Helaas voor Kakihara bleek Murphy met zijn wet stokken in de wielen te steken. Want hoewel hij toch beschikte over een tiental flesjes essentiële olie, werd er in die recepten altijd net eentje gebruikt die hij niet in de kast had staan. Namaken zou dus niet lukken. Losjes baseren op, dan maar? Hij twijfelde. Kakihara herinnerde zich dat zijn collega had gezegd: "Less is more". Maar dan met een Frans accent, want die collega is Franstalig. Het schoot hem te binnen dat zijn vorige mengsel behoorlijk vloeibaar waren. Hij besloot in elk flesje castorolie te gebruiken.
Het eerste brouwsel.
Kakihara nam voor zijn eerste nieuwe poging tot baardolie:
- 5 ml castor olie
- 5 ml macadamia olie
- 10 ml jojoba olie
- 10 ml amandel olie
- 8 druppels Summer Session van De Tuinen
Een gelijkaardig mengsel had hij eerder ook al gemaakt. De Summer Session had een lekkere zoete, frisse citrusgeur. "De mieren en de bijen zullen het in de zomer alvast geweldig vinden," dacht Kakihara. Maar het rook lekker.
In het tweede flesje goot Kakihara:
- 10 ml castor olie
- 10 ml jojoba olie
- 10 ml macadamia olie
- 4 druppels eucalyptus
- 2 druppels den
Die combinatie had hij van zijn collega meegekregen. Zijn collega werd niet voor niets Le Nez genoemd. En dat was niet omdat hij zo'n groot reukorgaan had. Maar wel omdat die snuffer ervaring in de parfumwereld had en al eens door een modehuis uitgenodigd werd. Deze combinatie rook opnieuw erg fris, maar uiteraard anders dan de Summer Session. Hij vond het moeilijk te omschrijven, maar een ochtendlijke wandeling door het bos met een kauwgom in je mond kwam aardig in de buurt. Enfin. "Iedereen weet vast wel hoe een denneboom ruikt en hoe eucalyptus ruikt. Daar een combinatie van," dacht Kakihara. Kakihara dacht veel.
Het derde flesje
Kakihara besloot om een brouwsel van de eerder gevonden pagina te proberen. Uiteindelijk had hij er toch een gevonden waarvoor hij alle geurtjes had. Die baardolie heette op die website Destiny! Met een uitroepteken.
Destiny! werd als volgt gemaakt:
- 1 fl oz Grapeseed Oil
- 2 drops Clary Sage
- 3 drops Jasmine
De druivenpitolie werd vervangen door:
- 10 ml castor olie
- 10 ml jojoba olie
- 10 ml amandel olie
Bij het toevoegen van essentiële olie liep het een beetje mis: salie en jasmijn druppelden ontzettend snel. Als epo in het infuus van een renner in Spaanse loondienst die deelnam aan de Ronde van Frankrijk in de jaren 90. Met als gevolg dat ook de aangegeven druppels niet gevolgd konden worden. In de plaats daarvan werd het:
- 6 druppels salie
- 5 druppels jasmijn
Kakihara vond echter dat er iets ontbrak. Hij voegde toe:
Een gelaatsbrede grijns verscheen op zijn tronie. Hij hief het flesje ten hemel, alsof het een godsgeschenk was. In de verte hoorde hij een mannenkoor het Hallelujah aanheffen. Een deel van de inhoud plensde hij onmiddellijk op zijn baard, waarna hij passioneel zijn vrouw zoende en zijn vrouw hem nog passioneler terug kuste. Kleren werden verscheurd. Opschik werd van de tafel geschoven en... Dat laatste was misschien wat overdreven. Maar Kakihara had zijn eerste recept dat hij kon in de toekomst nog zou kunnen verfijnen. En zijn vrouw vond het echt wel lekker ruiken. Kruidig zonder naar een kruidenrek te ruiken en tegelijkertijd warm en fris. Ideaal voor dit elfstedentochtweer.
Kakihara zou echter snel met zijn voeten terug op de grond belanden. In het laatste flesjes mengde hij:
- 5 ml castor olie
- 5 ml macadamia olie
- 10 ml jojoba olie
- 10 ml amandel olie
- 5 druppels sandelhout
- 4 druppels jasmijn
- 3 druppels citronella
- 4 druppels salie
Zo opwindend het vorig geurtje was, zo saai was dit. Bruikbaar, zeker. Maar meer een "Ik heb een saaie kantoorjob en mijn vrouwelijke collega's zijn allemaal grijze mussen van middelbare leeftijd" geurtje. Niets speciaal. (Niet dat er iets mis met vrouwelijke collega's die grijze mussen van middelbare leeftijd zijn).
Al bij al was Kakihara erg tevreden van zijn tweede experiment: 1 saai geurtje, 2 goede geurtjes en 1 geweldig geurtje.
Hij keek al uit naar het volgende hoofdstuk, waarin hij zou proberen te vermijden om citronella te gebruiken. Daar was hij toch niet zo'n fan van. En misschien moest hij maar eens een flesje van een of ander citrusvrucht kopen. Bergamot of zo. En een flesje vetiver. En een flesje van iets anders. Kakihara leek verslaafd.