Gisteren week 16 dus, dagelijks vergeleken met kabouters, salafisten, extremisten en standaard de vraag of ik hem laat groeien tot Sinterklaas.
Ja dus.
Mijn vrouw over de floss omdat ze alleen vanwege mijn baard door de allochtone medemoestuinbezitter vriendelijker wordt bejegend dan voor die tijd.
1. Ochtendbaard van 16 weken, uitgespoeld, drooggedept en een kam erdoor heen: goedemorgen!
Met superfurry erin oogt de baard overigens een stuk massiever dan hieronder op de foto.
2. En toen toch maar naar de barbier in het dorp om er voor verjaardagen en eventuele sollicitaties weer een beetje representatiever uit te zien.
"Gewoon weer een beetje mooi maken meneer?" "Ja graag; wat minder volume op de wangen en als het even kan wat vrijer in de hals."
Tja, laten we zeggen dat hij wat enthousiaster was dan de vorige keer en dat ik de volgende keer wat duidelijker in mijn instructies moet zijn...
Het zal allemaal wel weer aangroeien, maar dit voelt toch wel als een paar stappen terug ipv slechts eentje.
Tot over 4 weken.
Vriendelijke groet, René