Nostalgie
- Topicstarter RobRockhard
- Startdatum
Laurent1965
Zware baard
Oh ja!!, dat waren nog eens tijden, zo'n heks ook, was dan ook meteen aan het fantaseren welke oude ietwat zonderlinge oude vrouw in het dorp aan die criteria kon voldoen....Ken je deze nog? Ik ben echt een fan van de verhalen van Heer Bommel en Tom Poes.
En al helemaal als deze figuur roet in het eten gooit
Bekijk bijlage 16175
Texman
Koning Baard
In de jaren 80 heb ik een boel boeken gekocht van Maarten Toonder, Ik heb ze nog allemaal en lees er zo nu en dan weer een keer eentje.Oh ja!!, dat waren nog eens tijden, zo'n heks ook, was dan ook meteen aan het fantaseren welke oude ietwat zonderlinge oude vrouw in het dorp aan die criteria kon voldoen....
Texman
Koning Baard
Na de houten schoolbanken kregen we deze tafeltjes en stoeltjes op school.
En als je zat te wippen kon je lelijk achterover vallen.
Een leraar zat bij ons op een verhoging(podium) zodat hij goed over de klas kon kijken.
Van hem mochten wij niet achterover leunen op onze stoeltjes. Zelf deed hij het wel met als gevolg dat hij met stoel en al van zijn verhoging (voetstuk) afviel.
Dat gaf een hilariteit van ja-welste en nog veel meer omdat hij vreselijk boos was.
En als je zat te wippen kon je lelijk achterover vallen
.Een leraar zat bij ons op een verhoging(podium) zodat hij goed over de klas kon kijken.
Van hem mochten wij niet achterover leunen op onze stoeltjes. Zelf deed hij het wel met als gevolg dat hij met stoel en al van zijn verhoging (voetstuk) afviel.
Dat gaf een hilariteit van ja-welste en nog veel meer omdat hij vreselijk boos was.
Ardjan
Baardaap
Ja dit herinner ik me nog heel goed!Na de houten schoolbanken kregen we deze tafeltjes en stoeltjes op school.
En als je zat te wippen kon je lelijk achterover vallen
Een leraar zat bij ons op een verhoging(podium) zodat hij goed over de klas kon kijken.
Van hem mochten wij niet achterover leunen op onze stoeltjes.
'k Was vroeger ook zo'n wipper! Tot ergernis van de juf!
'k Vond het gewoon wel relaxed zitten; een beetje achterover zittend op zo'n stoeltje.
Na vele waarschuwingen was het dan ook afgelopen zei de juf!
Strafregels!!
100x "De stoel achterover, verboden gedoe! Doe ik het toch; strafregels toe!
En ik moest het de volgende dag inleveren! Haha!
Joep
Zware baard
Misschien was ze jaloers
Ik herinner me ze: de ongemakkelijk zittende stoeltjes met een veel te rechte rugleuning.
Het heeft veel moeite en tijd gekost, maar het lukte me om op één poot te balanceren zonder het evenwicht te verliezen.
Het heeft veel moeite en tijd gekost, maar het lukte me om op één poot te balanceren zonder het evenwicht te verliezen.
Yainderidoo
Zware baard
Laurent1965
Zware baard
Even iets anders in de categorie nostalgie.., zijn met het laatste bezig met opruimen in huis, wat je dan aan memories en (achterhaalde) nostalgie tegenkomt..., en toch maar weggooit...
Gaan verhuizen van een grote vrijstaande plattelandswoning naar een appartement, 80 % moest weg, kan niet alles in enkele muurkasten stoppen....
Niet bij nadenken, maar toch pittig dit!!
[DOUBLEPOST=1593074331][/DOUBLEPOST]
O wat erg meester, kunnen we helpen, heeft u zich pijn gedaan?
Gaan verhuizen van een grote vrijstaande plattelandswoning naar een appartement, 80 % moest weg, kan niet alles in enkele muurkasten stoppen....
Niet bij nadenken, maar toch pittig dit!!
[DOUBLEPOST=1593074331][/DOUBLEPOST]
Wij deden wel eens zo'n hooggeplaatste lessenaar op scherp zetten...., zat maar een klein lullig latje, grote hilariteit en niemand wist ergens van..Na de houten schoolbanken kregen we deze tafeltjes en stoeltjes op school.
En als je zat te wippen kon je lelijk achterover vallen
Een leraar zat bij ons op een verhoging(podium) zodat hij goed over de klas kon kijken.
Van hem mochten wij niet achterover leunen op onze stoeltjes. Zelf deed hij het wel met als gevolg dat hij met stoel en al van zijn verhoging (voetstuk) afviel.
Dat gaf een hilariteit van ja-welste en nog veel meer omdat hij vreselijk boos was.
Bekijk bijlage 16338
O wat erg meester, kunnen we helpen, heeft u zich pijn gedaan?
Laatst bewerkt:
zenn
Zware baard
@Laurent1965 maar wat ben je dan tegengekomen....!? *nieuwsgierig*
Laurent1965
Zware baard
Eigenlijk een hoop herinneringen aan vroeger.@Laurent1965 maar wat ben je dan tegengekomen....!? *nieuwsgierig*
Mijn moeder deed werkelijk ALLES verzamelen wat met de familie van doen had, mijn ouderlijk huis 2 minuten hier vandaan.
Zij heeft mij altijd onder de neus gewreven dat ik dingen moest bewaren..., oa echte antieke gebruiksvoorwerpen van tot 4-5 generaties terug, geen hond die het nog wil..., gratis aan een streekmuseumpje gegeven, ook nog zelf brengen, met moeite..., heb het idee dat het ergens in een kelder staat of personeel het heeft meegenomen.
Moeder dumpte werkelijk alles bij ons, jullie hebben toch plek zat...
Stapels foto"s en een hele kamer vol met boeken, allen over geschiedenis en met name heel veel WO-2. (complete dr Lou de Jong serie bijvoorbeeld ).
Veel ook via M-plaats verkocht voor een appel en een ei, komt ook trouwens veel "raar volk"op af..
Vervolgens 8 kuub zonder te kijken naar het milieupark en de kringloop gereden...
En dan ook nog alles uit mijn kindertijd waar je bij uit komt.
Medailles uit 1880 van een voorvader die in een of andere Franse koloniale oorlog ergens in Indo-China flink heeft "huisgehouden".
Ik ben nu op een punt dat alles weg is, op enkele dingen na die ik echt wil bewaren, zoals enkele 19e eeuwse klokken en een 19e eeuwse olieverf van de Notre Dame die de familie ooit uit Frankrijk heeft meegenomen.
Dit zijn dan ook echt MON ENFANTS DELICAT.
, tot grote ergernis van het thuisfront...De hele operatie was bijzonder heftig, gun het niemand, een tweede keer trek ik echt niet, maar ik vind het nu echt een verademing, kriig weer lucht!!
Ik hoop dat de medailles bewaard zijn @Laurent1965 ?
Maar ja, ik ben net als je moeder nogal historisch ingesteld en geen enthousiasteling van de huidige wegwerpmaatschappij, waardoor ons tijdsbeeld in de geschiedenis spoorloos zal verdwijnen, omdat men over enkele eeuwen niets meer zal vinden betreffende de 21-eeuwse mens.
De autopeds van @Texman haalden een nogal beschamende herinnering aan mijn jeugd boven.
Ik groeide op aan de kust van het immer zonnige Adelaïde (Zuid Australië) en mijn ouders remigreerden, waarna we na een wereldreis van enkele maanden in de maand januari in Nederland aan wal kwamen.
Niet veel later zou mijn verjaardag plaats vinden en aangezien ik als kind nooit sneeuw gezien had was dat mijn wens als cadeau.
Maak een kind maar wijs, dat hij beter iets anders kan vragen als presentje!
De ochtend van mijn verjaardag ontwaakte ik en naast mijn bed stond daar dan de autoped/step, zoals op de foto van @Texman , te glinsteren: lichtblauw, witte rubberen opblaasbare banden en een hielrem. Zelfs een knijptoeter met rubberbal ontbrak niet en ook nog eens een bel.
Ik rende de slaapkamers van mijn nog slapende ouders in, sprong op hun bed en gilde: 'Dankjewel, dankjewel, dankjewel'.
Mijn nog slaperige ouders begrepen, dat ik blij was met hun cadeau, maar ik was wel erg hysterisch enthousiast.
'Ja, ja, fijn dat je de autoped zo mooi vind' mompelde mijn moeder.
'Autoped?' schreeuwde ik: 'Nee, bedankt voor de SNEEUW !!!!'
Het had zeer toevallig die nacht gesneeuwd en ik was wakker geworden in een wonderlijk witte wereld.
Mijn moeder heeft me er in ieder geval haar hele leven vriendelijk mee geplaagd, want als ik haar voor een cadeau bedankte deed ze dat lachend af met : 'Ja, bedankt voor de sneeuw'.
Maar ja, ik ben net als je moeder nogal historisch ingesteld en geen enthousiasteling van de huidige wegwerpmaatschappij, waardoor ons tijdsbeeld in de geschiedenis spoorloos zal verdwijnen, omdat men over enkele eeuwen niets meer zal vinden betreffende de 21-eeuwse mens.
De autopeds van @Texman haalden een nogal beschamende herinnering aan mijn jeugd boven.
Ik groeide op aan de kust van het immer zonnige Adelaïde (Zuid Australië) en mijn ouders remigreerden, waarna we na een wereldreis van enkele maanden in de maand januari in Nederland aan wal kwamen.
Niet veel later zou mijn verjaardag plaats vinden en aangezien ik als kind nooit sneeuw gezien had was dat mijn wens als cadeau.
Maak een kind maar wijs, dat hij beter iets anders kan vragen als presentje!
De ochtend van mijn verjaardag ontwaakte ik en naast mijn bed stond daar dan de autoped/step, zoals op de foto van @Texman , te glinsteren: lichtblauw, witte rubberen opblaasbare banden en een hielrem. Zelfs een knijptoeter met rubberbal ontbrak niet en ook nog eens een bel.
Ik rende de slaapkamers van mijn nog slapende ouders in, sprong op hun bed en gilde: 'Dankjewel, dankjewel, dankjewel'.
Mijn nog slaperige ouders begrepen, dat ik blij was met hun cadeau, maar ik was wel erg hysterisch enthousiast.
'Ja, ja, fijn dat je de autoped zo mooi vind' mompelde mijn moeder.
'Autoped?' schreeuwde ik: 'Nee, bedankt voor de SNEEUW !!!!'
Het had zeer toevallig die nacht gesneeuwd en ik was wakker geworden in een wonderlijk witte wereld.
Mijn moeder heeft me er in ieder geval haar hele leven vriendelijk mee geplaagd, want als ik haar voor een cadeau bedankte deed ze dat lachend af met : 'Ja, bedankt voor de sneeuw'.
zenn
Zware baard
@Laurent1965 Ah, mooi toch. Vind het altijd juist wel wat hebben, objecten met een hele geschiedenis eraan vast. Mijn opa was net zoals ik ook een 'verzamelaar', heb heel veel spul van hem overgenomen. Ook heel veel fotoboeken e.d. heerlijk om in te bladeren en je in een andere tijd te wanen.
Wij hebben ook wel wat geloosd bij het mileupark merendeel meubelen, deed mij best veel pijn, niemand omdat niemand het via m-plaats wilde hebben.
Klopt trouwens wel wat je zegt over die "rare snuiters", vond 'k helemaal met die kringloop types...
Nee, sommige dingen moet je gewoon niet weg doen. Daar hecht jij waarde aan, ondanks familie er misschien niets in ziet.
@ProfessorMelchior @Texman Hier ook, al was het 's avonds, dan mochten we toch ff naar buiten om de verse sneeuw in te wijden.
Wij hebben ook wel wat geloosd bij het mileupark merendeel meubelen, deed mij best veel pijn, niemand omdat niemand het via m-plaats wilde hebben.
Klopt trouwens wel wat je zegt over die "rare snuiters", vond 'k helemaal met die kringloop types...
Nee, sommige dingen moet je gewoon niet weg doen. Daar hecht jij waarde aan, ondanks familie er misschien niets in ziet.
@ProfessorMelchior @Texman Hier ook, al was het 's avonds, dan mochten we toch ff naar buiten om de verse sneeuw in te wijden.
Mijn enthousiasme over sneeuw is vrij snel na dit cadeau-moment verdwenen en ik vind het nog steeds een koud, nat en mistroostig verschijnsel.
Laurent1965
Zware baard
Nog even dit. de beste spullen zijn uiteraard bewaard of in ieder geval op een plek waar ze ZEKER worden gewaardeerd.
Maar soms loopt het uit de hand qua hoeveelheid en MOET je minder.
Ik hoor in ieder geval ook duidelijk thuis in een oude omgeving met oude spullen met een verhaal.
Modern design trekt mij totaal niet en gaat mij heel snel stierlijk vervelen!
Leuk verhaal over de sneeuwervaring!
Maar soms loopt het uit de hand qua hoeveelheid en MOET je minder.
Ik hoor in ieder geval ook duidelijk thuis in een oude omgeving met oude spullen met een verhaal.
Modern design trekt mij totaal niet en gaat mij heel snel stierlijk vervelen!
Leuk verhaal over de sneeuwervaring!
