Nostalgie

Joep

Zware baard
Allemaal voor mijn tijd. Mijn oma had nog een oude bromtol en een mooie houten "gewone" tol.
Prachtige tijd moet dat geweest zijn. Moet je bij mij eens in mijn huis kijken, de hele vloer ligt vol met speelgoed en niet alleen in de kinderkamer. Het is een dagelijks ritueel, "Ok, we gaan weer opruimen, kom op nou.....". Allemaal plastic en je komt er niet onderuit, ook al is de wil er wel. Je krijgt zo ontzettend veel, ieder verjaardag weer en sinterklaas en kerst en feestjes van andere en tussendoor ook nog, want je kan blijkbaar niet met legen handen op visite komen.
 

ProfessorMelchior

Administrator
Staff
Oerbaard
Dat is een merkwaardig sociaal veranderd fenomeen, dat geheel scheef is gegaan.
Vroeger zat je met neefjes, nichtjes, vriendjes en vriendinnetjes met het speelgoed in je eigen kamer, terwijl de ouders zich in de woonkamer bevonden al dan niet met visite.
Sinds de idiote hippie-denkbeelden, dat kinderen niet gewoon hun ouders volgen, maar dat ze van zulk belang zijn, dat ze 24 uur per dag bewonderd moeten worden is het vreemd geworden en gaan speelgoedfabrikanten hier goed in mee.
Als je tegenwoordig ergens op visite komt, waar zuigelingen, peuters of kleuters huizen, dan oogt de gehele huiskamer, als een vestiging van Intertoys, waar zojuist een bom is ontploft en dan is alle aandacht gericht op een gillend kind en kun je ook geen enkel gesprek meer voeren, omdat niemand het kind ooit mededeeld, dat het niet dwars door de gesprekken heen moet jengelen.
Niet zo vreemd, dat ze later problemen krijgen met onderwijzers en daarna met werkgevers, omdat ze zijn opgevoed met het idee, dat hun wereld het middelpunt van het universum is.
 

zenn

Zware baard
Ja, echt verschrikkelijk. 'K zie het bij mijn zusje ook; zo'n hele grote houten dekenkist in de woonkamer vol met speeltroep.
Terwijl wij zelf vroeger af en toe één van onze dozen mee naar beneden namen of gewoon lekker in ons eigen kamer zaten te spelen.


Daarbij aansluitend; Darda Race Autobaan vond 'k echt fantastisch, jammer genoeg allemaal weg gedaan. :(
En de ge-reintroduceerde Darda van nu is van hele slechte kwaliteit, 1x over-opwinden en het motortje is al kaduk. o_O
 
Laatst bewerkt:

Texman

Koning Baard
Dat is een merkwaardig sociaal veranderd fenomeen, dat geheel scheef is gegaan.
Vroeger zat je met neefjes, nichtjes, vriendjes en vriendinnetjes met het speelgoed in je eigen kamer, terwijl de ouders zich in de woonkamer bevonden al dan niet met visite.
Sinds de idiote hippie-denkbeelden, dat kinderen niet gewoon hun ouders volgen, maar dat ze van zulk belang zijn, dat ze 24 uur per dag bewonderd moeten worden is het vreemd geworden en gaan speelgoedfabrikanten hier goed in mee.
Als je tegenwoordig ergens op visite komt, waar zuigelingen, peuters of kleuters huizen, dan oogt de gehele huiskamer, als een vestiging van Intertoys, waar zojuist een bom is ontploft en dan is alle aandacht gericht op een gillend kind en kun je ook geen enkel gesprek meer voeren, omdat niemand het kind ooit mededeeld, dat het niet dwars door de gesprekken heen moet jengelen.
Niet zo vreemd, dat ze later problemen krijgen met onderwijzers en daarna met werkgevers, omdat ze zijn opgevoed met het idee, dat hun wereld het middelpunt van het universum is.
Alleen als het niet anders kan ga ik naar een kinderverjaardag, ik vind het iets vreselijks. Kinderen die van alle kanten tegelijkertijd aandacht opgedrongen krijgen waardoor ze helemaal horendol worden en volledig uit hun dak gaan. Nee niet meer voor mij :eek::eek::eek::eek:.
 

Olav1975

Volle Baard
Dat is een merkwaardig sociaal veranderd fenomeen, dat geheel scheef is gegaan.
Vroeger zat je met neefjes, nichtjes, vriendjes en vriendinnetjes met het speelgoed in je eigen kamer, terwijl de ouders zich in de woonkamer bevonden al dan niet met visite.
Sinds de idiote hippie-denkbeelden, dat kinderen niet gewoon hun ouders volgen, maar dat ze van zulk belang zijn, dat ze 24 uur per dag bewonderd moeten worden is het vreemd geworden en gaan speelgoedfabrikanten hier goed in mee.
Als je tegenwoordig ergens op visite komt, waar zuigelingen, peuters of kleuters huizen, dan oogt de gehele huiskamer, als een vestiging van Intertoys, waar zojuist een bom is ontploft en dan is alle aandacht gericht op een gillend kind en kun je ook geen enkel gesprek meer voeren, omdat niemand het kind ooit mededeeld, dat het niet dwars door de gesprekken heen moet jengelen.
Niet zo vreemd, dat ze later problemen krijgen met onderwijzers en daarna met werkgevers, omdat ze zijn opgevoed met het idee, dat hun wereld het middelpunt van het universum is.

Meer dan eens met dit verhaal
 

Joep

Zware baard
Dat is een merkwaardig sociaal veranderd fenomeen, dat geheel scheef is gegaan.
Vroeger zat je met neefjes, nichtjes, vriendjes en vriendinnetjes met het speelgoed in je eigen kamer, terwijl de ouders zich in de woonkamer bevonden al dan niet met visite.
Sinds de idiote hippie-denkbeelden, dat kinderen niet gewoon hun ouders volgen, maar dat ze van zulk belang zijn, dat ze 24 uur per dag bewonderd moeten worden is het vreemd geworden en gaan speelgoedfabrikanten hier goed in mee.
Als je tegenwoordig ergens op visite komt, waar zuigelingen, peuters of kleuters huizen, dan oogt de gehele huiskamer, als een vestiging van Intertoys, waar zojuist een bom is ontploft en dan is alle aandacht gericht op een gillend kind en kun je ook geen enkel gesprek meer voeren, omdat niemand het kind ooit mededeeld, dat het niet dwars door de gesprekken heen moet jengelen.
Niet zo vreemd, dat ze later problemen krijgen met onderwijzers en daarna met werkgevers, omdat ze zijn opgevoed met het idee, dat hun wereld het middelpunt van het universum is.

Ik kan niet anders dan het helemaal met je eens zijn. Je moet weten dat ik echt mijn best doe om op de ouderwetse manier op te voeden, maar dat valt niet altijd mee. De moderne manier wordt je aan alle kanten opgedrongen en je moet sterk in je schoenen staan om daar tegenop te boxen. Ik krijg wel vaak te horen dat mijn kinderen erg lief zijn, dus blijkbaar heeft het wel effect de pogingen van mij. Ik eet bijvoorbeeld ook nog heel ouderwets aan de grote tafel zonder TV. Sowieso heb ik geen TV-behang in huis, er mag één maal per dag een gekozen programma/film bekeken worden en daarna gaat de televisie gewoon weer uit. Wat dat betreft heb ik oprecht heimwee naar de oude tijd. Hoewel ik me er ook wel van bewust ben dat toen ook niet alles koek en ei was, maar vooral de mentaliteit was toen denk ik stukken beter.
 

Laurent1965

Zware baard
Ja, echt verschrikkelijk. 'K zie het bij mijn zusje ook; zo'n hele grote houten dekenkist in de woonkamer vol met speeltroep.
Terwijl wij zelf vroeger af en toe één van onze dozen mee naar beneden namen of gewoon lekker in ons eigen kamer zaten te spelen.


Daarbij aansluitend; Darda Race Autobaan vond 'k echt fantastisch, jammer genoeg allemaal weg gedaan. :(
En de ge-reintroduceerde Darda van nu is van hele slechte kwaliteit, 1x over-opwinden en het motortje is al kaduk. o_O
Heb ik ook gehad, die racebaan (Y) memories.... THX.
[DOUBLEPOST=1567185520][/DOUBLEPOST]Gelukkig bij ons in de familie geen kleine kinderen meer...., Zelf heb ik erg geen...:)!
Bij mijn broers beginnen de kleinkinderen, staat toch wat verder van mij af!
[DOUBLEPOST=1567185638][/DOUBLEPOST]
Dat is een merkwaardig sociaal veranderd fenomeen, dat geheel scheef is gegaan.
Vroeger zat je met neefjes, nichtjes, vriendjes en vriendinnetjes met het speelgoed in je eigen kamer, terwijl de ouders zich in de woonkamer bevonden al dan niet met visite.
Sinds de idiote hippie-denkbeelden, dat kinderen niet gewoon hun ouders volgen, maar dat ze van zulk belang zijn, dat ze 24 uur per dag bewonderd moeten worden is het vreemd geworden en gaan speelgoedfabrikanten hier goed in mee.
Als je tegenwoordig ergens op visite komt, waar zuigelingen, peuters of kleuters huizen, dan oogt de gehele huiskamer, als een vestiging van Intertoys, waar zojuist een bom is ontploft en dan is alle aandacht gericht op een gillend kind en kun je ook geen enkel gesprek meer voeren, omdat niemand het kind ooit mededeeld, dat het niet dwars door de gesprekken heen moet jengelen.
Niet zo vreemd, dat ze later problemen krijgen met onderwijzers en daarna met werkgevers, omdat ze zijn opgevoed met het idee, dat hun wereld het middelpunt van het universum is.
Helemaal mee eens, kunnen niet voor zichzelf opkomen en de maatschappij kan het opknappen.
 

Texman

Koning Baard
Het is muziek waar je blij van wordt en ik nog steeds als ik het hoor (lekker meezingen dus)(Y)
Deze muziek was enorm populair aan het eind van de jaren 50 begin jaren 60 en geeft ook een aardig beeld van de optimistische sfeer zo vlak na de oorlog.
Johnny Jordaan was niet alleen een zanger uit de Jordaan en voor de Jordaan.
Hij heeft ook een aantal jaren gezongen in een club in Scheveningen.
Mijn moeder werkte toen in een goede brood- en banketzaak waar Johnny Jordaan vaste klant was.:)
Ik bewaar nog altijd hele leuke herinneringen aan die tijd. :)
 

Texman

Koning Baard
Ik denk dan aan alle oud-tantes en aan m'n overgrootoma met hun 'rare' liedjes... M'n moeder kent ze nog steeds allemaal uit haar hoofd. :p

En denk 'k aan rare liedjes, dan moet ik opeens denken aan het liedje van de step. :D

Je brengt mij op een idee, de ultieme tranentrekker.
[DOUBLEPOST=1567329476][/DOUBLEPOST]
Hier heb ik in mijn jeugd veel mee gespeeld en met Lego natuurlijk.
Bekijk bijlage 12893 Bekijk bijlage 12894
Lego had ik ook, maar mijn broer had Meccano en dat was prachtig.(Y)
 
Banner image
Top