Zojuist op het journaal: er zijn speciale teams van trauma-verwerkingspsychologen in paraatheid gebracht, waar ouders met hun kinderen heen kunnen, die angststoornissen hebben opgelopen tijdens de viering van Halloween.
Wat voor "watjes" zijn er momenteel opgroeiend?
In militaire dienst kreeg ik bij de opleiding een Haagse knul met een naam, die ik niet zal noemen, maar daadwerkelijk dezelfde was, als navolgend stripfiguur.
Deze was zo vreselijk beschermd opgevoed, dat enige buiten-sociale gestoordheid was ingetreden.
Pappie, mammie en zusje haalden en brachten hem per auto van en naar de kazerne. Iedere avond lag hij huilend met een zakje paprika-chips in bed, omdat hij alles eng vond. Tijdens een kamp werd hem gevraagd even de schuttersput van de sergeant dicht te gooien, wat hij ook enthousiast deed, maar zonder mijn volledige uitrusting er eerst uit te halen. We moesten verplaatsen, dus het ontbrak aan tijd om te gaan graven en het heeft me een aardig deel van mijn soldij gekost. Bij het oefenen met de "scherpe" handgranaat lukte het hem (werkelijk waar!) om tijdens zijn zenuwachtigheid de pin weg te gooien en mij als baancommisaris de handgranaat op mijn handpalm te leggen. Zijn meest heldhaftige moment was toen hij gewapend met een UZI met losse flodders 'Halt' riep tegen een aanstormend wild zwijn, terwijl de rest van het peleton allang in bomen geklommen was.
Hij is niet meegegaan naar conflictgebied. Waarschijnlijk omdat men van hogerhand zijn onhandigheid gevaarlijker inschatte, dan enige actie van vijandelijke zijde.
Ik heb het altijd gezien, als een vreemd exponent van een gestoorde opvoeding, maar het lijkt er sterk op, dat er nu héél véél Guusjes aan het opgroeien zijn!
Wat voor "watjes" zijn er momenteel opgroeiend?
In militaire dienst kreeg ik bij de opleiding een Haagse knul met een naam, die ik niet zal noemen, maar daadwerkelijk dezelfde was, als navolgend stripfiguur.
Deze was zo vreselijk beschermd opgevoed, dat enige buiten-sociale gestoordheid was ingetreden.
Pappie, mammie en zusje haalden en brachten hem per auto van en naar de kazerne. Iedere avond lag hij huilend met een zakje paprika-chips in bed, omdat hij alles eng vond. Tijdens een kamp werd hem gevraagd even de schuttersput van de sergeant dicht te gooien, wat hij ook enthousiast deed, maar zonder mijn volledige uitrusting er eerst uit te halen. We moesten verplaatsen, dus het ontbrak aan tijd om te gaan graven en het heeft me een aardig deel van mijn soldij gekost. Bij het oefenen met de "scherpe" handgranaat lukte het hem (werkelijk waar!) om tijdens zijn zenuwachtigheid de pin weg te gooien en mij als baancommisaris de handgranaat op mijn handpalm te leggen. Zijn meest heldhaftige moment was toen hij gewapend met een UZI met losse flodders 'Halt' riep tegen een aanstormend wild zwijn, terwijl de rest van het peleton allang in bomen geklommen was.
Hij is niet meegegaan naar conflictgebied. Waarschijnlijk omdat men van hogerhand zijn onhandigheid gevaarlijker inschatte, dan enige actie van vijandelijke zijde.
Ik heb het altijd gezien, als een vreemd exponent van een gestoorde opvoeding, maar het lijkt er sterk op, dat er nu héél véél Guusjes aan het opgroeien zijn!
