Baard en depressie

[ProfessorMelchior]

Wat een heftige verhalen, mannen.

Het raakt me wel en geeft ook aan hoe belangrijk dit topic toch is. Zeker ook doordat jullie de ervaringen durven en willen delen, wat ik ten zeerste respecteer.

Het leven is inderdaad net een kinderhemdje: kort en bescheten.

Ik heb ondertussen nog wel een practische oplossing voor de Baardforummers bedacht:
we laten @Jimmy16 bij een Baardborrel gewoon tegen @Laurent1965 praten, want die verstaat toch niet, dat @Jimmy16 een beetje brabbelt en ondertussen drinken we met z'n allen zoveel biertjes, dat we allemaal onduidelijk gaan praten en vraagt @Laurent1965 zich constant af, waar we het nou eigenlijk over hebben.

Maar weer even serieus: mocht er iemand met een kwestie zitten, vergeet dan niet, dat dit forum een zeer krachtig instrument kan zijn, waar je behalve je verhaal te delen ook daadwerkelijk om hulp kunt vragen mocht je dat nodig achten.
We zijn met velen en hebben behalve een baard tevens een stevige onderlinge band.

 

[Jimmy16]

Wat een heftige verhalen, mannen.

Het raakt me wel en geeft ook aan hoe belangrijk dit topic toch is. Zeker ook doordat jullie de ervaringen durven en willen delen, wat ik ten zeerste respecteer.

Het leven is inderdaad net een kinderhemdje: kort en bescheten.

Ik heb ondertussen nog wel een practische oplossing voor de Baardforummers bedacht:
we laten @Jimmy16 bij een Baardborrel gewoon tegen @Laurent1965 praten, want die verstaat toch niet, dat @Jimmy16 een beetje brabbelt en ondertussen drinken we met z'n allen zoveel biertjes, dat we allemaal onduidelijk gaan praten en vraagt @Laurent1965 zich constant af, waar we het nou eigenlijk over hebben.

Maar weer even serieus: mocht er iemand met een kwestie zitten, vergeet dan niet, dat dit forum een zeer krachtig instrument kan zijn, waar je behalve je verhaal te delen ook daadwerkelijk om hulp kunt vragen mocht je dat nodig achten.
We zijn met velen en hebben behalve een baard tevens een stevige onderlinge band.

Zeer fijn @ProfessorMelchior dat je rekening wil houden met me door iedereen genoeg te laten drinken dat ik me niet meer alleen voel.

Nu moet ik wel toevoegen dat ik dit fenomeen (broddelen) redelijk goed onder controle heb gekregen. Maar na enkele flinke tripels durft dat soms nog wel eens tegenvallen

Voor zij die niet weten wat broddelen is, op YouTube zijn er meerdere filmpjes waar dit goed is uitgelegd:

Zo heb ik ditzelf ook een paar jaar geleden leren (her)kennen en ben ik hier dag in dag uit mee bezig om dit onder controle te krijgen/houden. Ik ben alvast trots op mezelf met wat ik hier reeds mee bereikt heb .

 

[Laurent1965]

Wil er toch nog even op terugkomen, dat ik aan 1 kant totaal doof ben wil nog niet zeggen dat ik slechthorend ben.
Doordat ik zo geboren ben weet ik het verschil niet en heb ik mijzelf door de jaren heen een passende houding aangeleerd om er mee om te gaan.
Zo zal ik in een face to face gesprek mijn hoofd altijd automatisch een beetje schuin houden, met mijn "goeie" oor uiteraard naar voren.
Tevens weet ik hierdoor dat alles horen voor mij niet altijd vanzelfsprekend is, met name omgevingsgeluiden, en ben ik heel sterk met lichaamstaal en mimiek bij anderen.
Als kind een tijdje les gehad in gebarentaal, heb je overigens niets aan bij anderen die er niets van begrijpen.

Vaak ken ik mensen al jaren, bijvoorbeeld collega's op het werk, dan komt het eens ter sprake, mensen staan perplex als ik ze vertel over mijn doofheid, geloven het niet.
Typisch dat ik dan vaak moet aangeven, je hoeft niet plotseling na al die jaren harder tegen mij te praten nu je dit weet....

Mijn punt was meer om aan te geven hoe hier in de vroege jaren 70 mee werd omgegaan, doordat ik snel het stempel kreeg van (waarschijnlijk) gehandicapt, lees -wat minder slim..-
Dit draag je lange tijd mee..., heb mij altijd -extra- moeten bewijzen.
Een eerdere constatering van het werkelijke probleem had mij toen heel veel leed en (school)achterstand bespaard.

Overigens, wat mooi dat dit forum zo veilig voelt om een en ander te delen!! THX Prof!

 

[ProfessorMelchior]

Zo hoort het toch @Laurent1965 ?

Ik verwonder me altijd wel over de connecties, die mensen maken, zoals bij jou bijvoorbeeld: slechthorend dan dom.
Vreemd en beledigend.

Twee vrienden van me hebben een handicapje. Één stottert geweldig en de ander is vanaf zijn geboorte gekluisterd aan een rolstoel.
Beiden hebben een goede studie volbracht en leven een volwaardig bestaan.
Mij valt het altijd op, dat op het moment, dat ze vreemden ergens aanspreken deze snoeihard terug gillen. Zij storen zich er niet aan, maar ik deel altijd boos mede: 'Hij praat ongemakkelijk, maar is niet DOOF!' of 'Dat hij niet kan staan betekend niet, dat hij je niet kan horen!.
Mijn vrienden sussen me altijd een beetje, maar het zou even idioot zijn, als jij mededeelt, dat je aan een oor slecht hoort en dat iemand aan je zou vragen of je misschien liever wilt gaan zitten.


Stupide vooroordelen.

 

[Raaf80]

@Texman lang geleden dat je dit geplaatst hebt maar damn dit doet me goed om te lezen. Vooral omdat ik als grootste uitdaging had m’n depressie te accepteren. Dit forum biedt echt meer redenen om hier te blijven plakken dan alleen lessen en ervaringen in baardgroei

 

[Texman]

Ha @Raaf80,
Fijn dat jij ook wat hebt aan wat we hier geschreven hebben over depressies e.d.
Een depressie mag je nooit negeren want het is een ernstige aandoening.
En het begint inderdaad met accepteren en daarna er zo goed mogelijk mee om leren gaan en hulp zoeken.
Kennis is macht zeggen ze wel eens. Ik heb mij goed ingelezen in de materie en heb daar heel veel aan gehad.
Dat raad ik jou ook aan op internet is heel veel te vinden.
Sterkte Texman

 

[Raaf80]

Ha @Raaf80,
Fijn dat jij ook wat hebt aan wat we hier geschreven hebben over depressies e.d.
Een depressie mag je nooit negeren want het is een ernstige aandoening.
En het begint inderdaad met accepteren en daarna er zo goed mogelijk mee om leren gaan en hulp zoeken.
Kennis is macht zeggen ze wel eens. Ik heb mij goed ingelezen in de materie en heb daar heel veel aan gehad.
Dat raad ik jou ook aan op internet is heel veel te vinden.
Sterkte Texman

Thanks!
Klopt helemaal wat je zegt, ik ben er keihard achter gekomen na jaren geprobeerd te hebben de depressie onder het tapijt te vegen.
Ondanks dat het nu goed gaat blijf ik leren, kennis is macht klopt helemaal want die donkere wolk die depressie heet blijft altijd op de loer liggen.
Veel sporten, gezond eten en goed op mezelf letten doet me al goed. Nu een tof doel door mn baard te laten groeien.
Momenteel lees ik het boek resielince van Eric Greitens, een oud Navy Seal die een oud collega die ingestort is er boven op helpt. Die man schrijft het zo goed. Ik ben nu al een tijd klaar met therapie en weer 100 procent aan het werk maar dit boek zet voor mij echt de puntjes op de i.

 

[Renem]

 

[Texman]

Thanks!
Klopt helemaal wat je zegt, ik ben er keihard achter gekomen na jaren geprobeerd te hebben de depressie onder het tapijt te vegen.
Ondanks dat het nu goed gaat blijf ik leren, kennis is macht klopt helemaal want die donkere wolk die depressie heet blijft altijd op de loer liggen.
Veel sporten, gezond eten en goed op mezelf letten doet me al goed. Nu een tof doel door mn baard te laten groeien.
Momenteel lees ik het boek resielince van Eric Greitens, een oud Navy Seal die een oud collega die ingestort is er boven op helpt. Die man schrijft het zo goed. Ik ben nu al een tijd klaar met therapie en weer 100 procent aan het werk maar dit boek zet voor mij echt de puntjes op de i.

Dat boek ga ik naar op zoek, bedankt voor de tip

 

[Wilfred]

Dat is maar al te waar, want met mijn activiteiten op het baardforum creëer ik iedere dag voor mij zelf positieve momenten.
Ik heb dit geleerd tijdens een aantal therapeutische sessies bij een bureau in Leiden dat gespecialiseerd is in het re-integreren van mensen die ten gevolge van een burn-out of andere psychische problemen langdurig uitgevallen zijn. Bij mij werkte hun aanpak dermate goed dat ik snel weer herstelde en ook weer kon werken.
Zo heb ik ook via dit bureau een cursus Mindfulness kunnen volgen. Alles wat ik daar geleerd heb pas ik nog steeds toe waardoor ik ook geen ernstige terugval meer heb gekregen. Ik kom wel eens mensen tegen die tegen mij zeggen "O dat overkomt mij niet ". Statistisch gezien krijgt ieder mens minstens 1 maal in zijn leven hier mee te maken. Zelfs de meest geharde manager gaat voor de bijl. Dus het is heel dom om dit soort dingen te zeggen.

@Texman,
Klopt helemaal,

zelf al eens een burn out gehad jaren geleden en nu loop ik bij een psych vanwege een onverwerkt verleden.
Er is zelfs een lichte mate van PTSS vastgesteld.
Zit nu midden in een scheiding en dreig bijna alles te verliezen.
Mijn werk als re-integratie coach bied mij veel houvast.
Ik put hiervoor veel uit mijn eigen ervaring en zeg ook altijd: zeg nooit nooit.
Soms voelt het als een zalm die tijdens zijn leven tegen de stroom in zwemt om vrucht de dragen.
Nou ja een korte overdenking.
[DOUBLEPOST=1616082969][/DOUBLEPOST]

Had deze even gemist, heel herkenbaar allemaal!
Ik ben aan 1 kant volledig doof, kwamen ze pas achter toen ik een jaar of 8 was..
Ben er nog steeds pisnijdig over dat niemand toen ooit de moeite nam verder te kijken.
Lieten mij tot 8 jaar eigenlijk maar wat aan modderen, in het kader van, "kan niet goed mee met de rest, dat kind is iets aan, laat hem maar...."
Veel moeite met evenwicht, was zo' n kind dat niemand erbij wilde hebben met gympen met balsporten bijvoorbeeld.
Liet mij bij trefbal meteen "afgooien", kon ik gaan zitten.
Sportdag op school, een drama al weken van tevoren.

Was altijd alleen.
HEEL LANG last van gehad, ook nog eens een nakomertje van 3 een stuk oudere broers waar ik de nodige fysieke klappen, intimidatie, vernedering etc van kreeg..., hebben mij altijd een gevoel gegeven 2e rangs te zijn.
Ik heb nog met 1 broer af en toe contact, de anderen al vele jaren niet meer gezien of gehoord, wonen 5 minuten van mij vandaan.
Tekend je verdere leven zoiets, op latere leeftijd hulp bij gehad nadien maar toch steekt het regelmatig weer de kop op in alle hevigheid! Met name als ik het gevoel krijg dat ik niet gehoord wordt en over mij heen wordt gewalst en voor mij beslissingen worden gemaakt.
Trek mij dan even terug indien mogelijk, kan mijn gevoelens heel goed erkennen, ik ben op dat moment niet aardig.
PS, ga al 55 jaar door het leven met 1 werkzaam oor, niets aan te doen verder.
Enige optie is een operatie met zo'n magneet tegen mijn achterhoofd.., echt niet met mijn geschoren schedel!
Intussen is hier mee te leven.

Mijn werk met name heeft mij echter een enorme zelfreflectie gegeven waardoor ik er sterker uitgekomen ben.
Mij eet niemand ooit nog eens de kaas van het brood!

Herkenbaar qua broers,
Ik maak hetzelfde mee.
Het gevoel dat je 2e rangs bent is verschrikkelijk maar tegelijk ook niet waar.
Met doofheid heb ik geen ervaring.
Maar met broers wel tsjonge wat kunnen die soms k****zakken zijn zeg.
Ben zelf een nakomertje met 5 jaar verschil met de 1 na jongste broer.
De familie verhoudingen zijn op z’n zachts gezegd ernstig verstoord.
Ook ik heb eigenlijk nog maar met 1 een goed contact.

 

[Texman]

Ha @Wilfred ,
Wat een narigheid allemaal ik hoop echt voor je dat je niet berooid uit de scheiding komt.
Er is ook een positieve kant aan zo'n proces, hoewel dit nu moeilijk is om in te zien, want als alles eenmaal voorbij is kan je echt aan je eigen leven beginnen .
Ook bij een eventuele nieuwe relatie sta je er veel sterker in zodat je er een succes van kan maken.
Wat je psychische problemen aangaat is het al heel goed dat je weet wat er mis is en dat je eraan werkt. Velen komen niet zo ver en blijven maar doormodderen en zakken steeds verder in het moeras. Ik heb hier al veel geschreven over het creëren van positieve momenten wellicht is dit ook iets voor jou.
Met mijn familie heb ik gelukkig geen narigheid hoewel we elkaar niet veel zien. Ik vind dat ook niet zo erg want ik ben niet echt een familie mens.
Ik wens je heel veel sterkte met alles en zoals je inmiddels al gemerkt hebt op ons forum kunnen we over veel dingen praten.
Groet Texman

 

[Wilfred]

Ha @Wilfred ,
Wat een narigheid allemaal ik hoop echt voor je dat je niet berooid uit de scheiding komt.
Er is ook een positieve kant aan zo'n proces, hoewel dit nu moeilijk is om in te zien, want als alles eenmaal voorbij is kan je echt aan je eigen leven beginnen .
Ook bij een eventuele nieuwe relatie sta je er veel sterker in zodat je er een succes van kan maken.
Wat je psychische problemen aangaat is het al heel goed dat je weet wat er mis is en dat je eraan werkt. Velen komen niet zo ver en blijven maar doormodderen en zakken steeds verder in het moeras. Ik heb hier al veel geschreven over het creëren van positieve momenten wellicht is dit ook iets voor jou.
Met mijn familie heb ik gelukkig geen narigheid hoewel we elkaar niet veel zien. Ik vind dat ook niet zo erg want ik ben niet echt een familie mens.
Ik wens je heel veel sterkte met alles en zoals je inmiddels al gemerkt hebt op ons forum kunnen we over veel dingen praten.
Groet Texman

@Texman,

dank je wel,
Ik weet het.
Ik kan bijna niet wachten hahaha.
Het is wel zuur hoor.
Mijn dochter van 12 gaat me het meest aan het hart.
Maar goed ik heb er niet voor gekozen.
“Vrouwlief” is spontaan verliefd geworden op een oude jeugd vriend.
Ik heb het daar toch vreselijk moeilijk mee omdat ik altijd last heb gehad om mensen te vertrouwen en nu dit.
Maar goed Lets face the music en doorgaan.
[DOUBLEPOST=1616084953][/DOUBLEPOST]Overigens vind ik het tof en waardevol dat ook zulke dingen aandacht hebben op het forum.
Mijn complimenten

 

[Texman]

Dat is het leuke van dit forum we kunnen het overal over hebben
Behalve over onze pincode

 

[Wilfred]

Dat is het leuke van dit forum we kunnen het overal over hebben
Behalve over onze pincode

Hahahaha

 

[Daaf]

Ik lees op dit moment het boek "Verbinding Verbroken" van Johann Hari. Ik leerde hem kennen door een Ted talk die ik bij toeval tegen kwam. Hij verteld zijn verhaal uit een persoonlijk standpunt, zijn eigen depressie (en angst). Hij is zelf op onderzoek gegaan nadat hij jaren antidepressiva slikte waarbij hij een steeds hogere dosis nam en toch iedere keer weer depressieve gevoelens kreeg. Zijn onderzoek heeft betrekking op de oorzaak van depressies.

Ik heb het boek niet uit, maar de rode lijn lijkt te zijn dat we in de afgelopen decennia meer op ons zelf zijn geraakt, waardoor we de verbinding met elkaar, de natuur en onszelf verminderd is, of zelfs verbroken is. Ook de macht van de grote farmaceuten wordt erin besproken, en waarom deze liever een pilletje in iemand stoppen om de symptomen te bestrijden, dan de oorzaak aan te pakken. Iedereen die dit leest kan natuurlijk op z'n klompen aanvoelen dat dit geld is.

Zoals gezegd, ik heb het niet uit. Ik lees elke dag een half uur en denk dan eens rustig na over wat ik heb gelezen. Ik lees de Nederlandse vertaling en voor mij leest het boek makkelijk weg, vooral omdat hij uit zijn eigen perspectief verteld en de tijd en ruimte neemt om conclusies uit te leggen. Of hij gelijk heeft weet ik niet, ik vind de gedachtegang interessant en wilde dit boek lezen om beter te begrijpen waarom sommige mensen in het algemeen, maar vooral nu in deze Corona tijd als gevolg van de maatregelen meer last lijken te hebben van deze gevoelens. Als ik het iets beter begrijp, kan ik mijn naasten ook iets beter helpen.

 

[ProfessorMelchior]

Dat is een slechte situatie @Wilfred en ik spreek uit ervaring.
Mannen hebben de naam, maar vrouwen de faam!

Daar ga je nog lang last van hebben, maar probeer na de boosheid en het verdriet weer een nieuwe toekomst op te starten.
Je hart luchten mag altijd aan onze Baardforum-koffietafel.

En voor de geïnteresseerden: voor een tientje verklap ik de pincode van @Texman

 

[Texman]

Ha, ha, ha, ook handig als ik hem zelf vergeten ben .
[DOUBLEPOST=1616922916][/DOUBLEPOST]

Ik lees op dit moment het boek "Verbinding Verbroken" van Johann Hari. Ik leerde hem kennen door een Ted talk die ik bij toeval tegen kwam. Hij verteld zijn verhaal uit een persoonlijk standpunt, zijn eigen depressie (en angst). Hij is zelf op onderzoek gegaan nadat hij jaren antidepressiva slikte waarbij hij een steeds hogere dosis nam en toch iedere keer weer depressieve gevoelens kreeg. Zijn onderzoek heeft betrekking op de oorzaak van depressies.

Ik heb het boek niet uit, maar de rode lijn lijkt te zijn dat we in de afgelopen decennia meer op ons zelf zijn geraakt, waardoor we de verbinding met elkaar, de natuur en onszelf verminderd is, of zelfs verbroken is. Ook de macht van de grote farmaceuten wordt erin besproken, en waarom deze liever een pilletje in iemand stoppen om de symptomen te bestrijden, dan de oorzaak aan te pakken. Iedereen die dit leest kan natuurlijk op z'n klompen aanvoelen dat dit geld is.

Zoals gezegd, ik heb het niet uit. Ik lees elke dag een half uur en denk dan eens rustig na over wat ik heb gelezen. Ik lees de Nederlandse vertaling en voor mij leest het boek makkelijk weg, vooral omdat hij uit zijn eigen perspectief verteld en de tijd en ruimte neemt om conclusies uit te leggen. Of hij gelijk heeft weet ik niet, ik vind de gedachtegang interessant en wilde dit boek lezen om beter te begrijpen waarom sommige mensen in het algemeen, maar vooral nu in deze Corona tijd als gevolg van de maatregelen meer last lijken te hebben van deze gevoelens. Als ik het iets beter begrijp, kan ik mijn naasten ook iets beter helpen.

Ik ben inmiddels ook begonnen met het boek "Verbinding Verbroken" van Johann Hari. Erg interessant . nog bedankt voor de tip .

 

[Daaf]

Astublieft

 

[Wilfred]

Dat is een slechte situatie @Wilfred en ik spreek uit ervaring.
Mannen hebben de naam, maar vrouwen de faam!

Daar ga je nog lang last van hebben, maar probeer na de boosheid en het verdriet weer een nieuwe toekomst op te starten.
Je hart luchten mag altijd aan onze Baardforum-koffietafel.

En voor de geïnteresseerden: voor een tientje verklap ik de pincode van @Texman

@professor Melchior,
De boosheid is al gezakt ik probeer nu om mijn eigen leven op de rit te krijgen, linksom of rechtsom en om er voor mijn dochter te zijn.
Al het andere zijn maar spullen en is van tijdelijke aard. Mijn dochter is blijvend en ik heb me voorgenomen om een goed voorbeeld te zijn waar ze wat aan heeft.

 

[ProfessorMelchior]

Goed om te horen en zeer positief!