Ik heb het nog eens onder de loep genomen en zelfs de oudere tantes ……
Eigenlijk is het logisch, want ik stam uit twee families, waar het vrij gebruikelijk was om op latere leeftijd een baard te laten groeien.
Vaders kant was patriaat, regent, arts of antiquair en moeders kant voornamelijk rechter, militair officier, hoogleraar of groot-industrieel. Bladerend door de familie-fotoboeken bezitten de jonge kerels totaan de Eerste Wereldoorlog een forse snor en vanaf het veertigste levensjaar komt de baard erbij. Tijdens de jaren '50 van de vorige eeuw verdwijnen de snorren en baarden even om in de jaren '60 onverminderd terug te keren.
Ik word er in de familie dus niet op aangesproken, maar ik zou ze ook niet kunnen vragen met wat voor reden men een baard draagt, want dan word ik gewoon aangekeken met een blik die een kruising is tussen "heb je dan geen enkel historisch besef?" en "is het je even ontschoten wie ik ben?"
Van de neven en nichten ben ik de oudste, dus niemand vraagt het aan mij en men volgt braaf.