Als Baardforummers zijn we een speciale groep, want we zijn specialisten op het gebied van baarden!
We hebben gedegen kennis van baardverzorgingsproducten, we zijn bij machte adviezen te verstrekken, we zijn niet te beroerd om barbiers te corrigeren, we zijn op de hoogte van de baardhistorie door de eeuwen heen, we profileren ons met de beste modellen en om dit alles uit te dragen trekken we in het gezelschap van minder-wetenden het gereedschap der baardmannen tevoorschijn:
DE KAM !!!
En niet zo maar eentje!
Nee, ook daarover hebben wij Baardforummers een mening, die we luid verkondigen..
Personen met een kunststoffen kam, voor een verwaarloosbaar bedrag aangeschaft bij een grote winkelketen, keuren wij als onwaardig om de conversatie mee aan te gaan.
Zij die een metalen kam hanteren bespotten wij.
Bezitters van een kam vervaardigd van buffelhoorn vinden wij onwel rieken.
Wij zijn namelijk de trotse eigenaren van een originele houten kam met de hand gehakt uit de stam van een oerwoudreus en daarna met stenen bewerkt door een inheemse volk, die deze arbeid tot religie verheven heeft, waarna onze kostbare kam per dwarsgetuigde klipper naar exotische markten vervoerd is en waar een bedreven handelsreiziger deze heeft weten te bemachtigen om de kam na overdracht van onze zuurverdiende geldstukken aan ons af te geven.
Met grote trots dragen we dit kleinood dan ook dagelijks bij ons.
Mmmmhh………misschien is dit toch een beetje overdreven introductie om mee te delen, dat ik een lekker kammetje van
www.mijnbaard.nl ontvangen heb……goed formaat……kamt prima……hup, in de borstzak!
Bekijk bijlage 10562
En dan verschijnt er zomaar na een snel vervlogen periode van vier maanden een opvolgende post, want is dit houten kleinood, zoals gesteld in de reclame-tekst uitgevoerd in een ge-waxte houten uitvoering?
WELNEEN !!!
Nadat deze fijngetande baardkam is vervaardigd in een van klei en golfplaten opgetrokken werkplaats in een ver Aziatisch oord heeft men een gehandicapt kindje de opdracht gegeven hier met een spuitbus een laag vernis over aan te brengen.
U vraagt zich af, wat hier tegen zou kunnen zijn, aangezien de kam nu voorzien is van een glanslaag en het kindje weer een handje rijst verdient heeft.
Wij, uiterst gezond levende, baarddragers reinigen onze houten kammen minimaal eenmaal per week door met een tandenborstel en zeep en enig warm water te schrobben tot de achtergebleven restjes baardbalsem en baardolie verdwenen zijn, waarna we de kam een klein kwartier op een schoteltje gevuld met blanco natuur-azijn laten rusten, zodat in de kam nesteldende bacteriëen een snelle dood tegemoet gaan. Hierna spoelen wij de kam af met koel water, laten deze aan lucht drogen en masseren we er enige cocos-olie in, waardoor de houtnerven gevoed worden en het hout niet broos en breekbaar wordt.
Door deze handelingen gaat een laag lak, danwel vernis echter schilferen en brengen wij dus miniscule schilfertjes chemische lak aan in onze baard en op de huid, wat dan weer niet gezond genoemd kan worden. Er zijn verhalen bekend van baardmannen, die zich in een vlaag van kriebel-waanzin van al hun gezichtsbeharing ontdaan hebben…inclusief de wenkbrauwen!
Hoe kunt u dit voorkomen en binnen een tijdspanne van een kleine dertig minuten een prachtige ge-waxt houten kam verkrijgen?
U neemt een stukje schuurpapier van korrel 200 ter hand en verwijderd hiermee de laklaag, terwijl u de vorm van de kam symetrisch vormt. U vergeet niet deze werkwijze ook tussen de baardtanden uit te voeren.
Hierna neemt u eenzelfde afmeting schuurpapier van korrel 400 en herhaalt de reeds gedane werkzaamheden, waarna u het hout glad schuurt met een korrel 800 zandpapier.
Met uw scherpziende blik en gevoelige vingertoppen controleert u de door u verrichtte arbeid en nadat deze naar volle tevredenheid is volvoerd spoelt u de kam af met enig water en laat deze grondig drogen.
Met een klontje uit de cocospalm gewonnen olie begint u de baardkam te masseren, totdat deze de vette substantie heeft opgenomen.
Nu volgt er voor u een belangrijke, welhaast alchemistische taak. U neemt een halve theelepel cocololie, waaraan u éénderde theelepel bijenwas toevoegd, deze boven een vlammetje verwarmd, hardgrondig vloekt, omdat u vergeten bent een stukje stof rond de steel van de theelepel te draaien en u nu twee pijnlijke vingers bezit en met het houten deel van een fosforstokje, in de volksmond bekend als zijnde een lucifer, mengt u de twee nu vloeibare ingrediënten en legt het lepeltje ter afkoeling terzijde.
Na enige tijd breekt u een stukje van uw was af en begint dit met uw vingertoppen in de kam te masseren, waardoor u het hout politoert. Deze arbeid kan als beste uitgevoerd worden tijdens het aanschouwen van een totaal on-interresant programma, dat op uw televisie verschijnt.
Nadat het hout alle olie tot zich heeft genomen en de nerven zijn gedicht met de bijenwas kunt u een vreugdedansje uitvoeren, aangezien u nu voor een lange periode in het bezit bent van een prachtig, ge-waxte baardkam, waar al uw vrienden u om zullen benijden.