Jawel, dagelijks vanaf mijn jeugd en ik gebruik de messen (elk een functie) ook en zie het gewoon als gereedschap.
Vele messen, die vroeger gangbaar waren zijn heden ten dage streng verboden en geheel toevallig heb ik afgelopen weekend hier een gesprek over gevoerd met een antiekhandelaar, nadat ik op een veiling een aantal messen had aangeschaft.
Anders dan onze regering en overheidsdienaren zie ik een mes niet als een aanvals- danwel verdedingswapen, maar als een voorwerp met een functie, dat met vakmanschap is vervaardigd. Ik kan aardig uit de handen en voeten, voel me niet gauw bedreigd of angstig, dus daarvoor heb ik geen mes nodig. In vroeger dagen heb ik lange tijd niet onverdienstelijk wedstrijden geschermd op degen en sabel, maar dat houdt niet in, dat ik met een zwaard over straat loop.
De antiekhandelaar vroeg me of ik een speciale voorliefde voor steekwapens (vreemde classificering!) had. 'Niet in het bijzonder', antwoordde ik de man, die zojuist op de veiling een Leica-camera van de Duitse Wehrmacht had bemachtigd. 'Heeft u sympathiëen voor der Führer?', gaf ik als tegenvraag. De man schoot in de lach, het ijs was gebroken en daarna zijn we in gesprek gegaan over het onderwerp mooi vervaardigde messen.
Maar om op je vraag te antwoorden
@Zwollenaar :
De Italiaanse stiletto, die ik vanaf mijn 14e in bezit heb.
De Buck knife, die ik standaard bij me draag tijdens bushcrafting of offroading.
De Coldsteel balisong (vlindermes) ooit "just for fun" in Biaritz aangeschaft.
De zelf-gemodificeerde Opinel voor de pick-nick.
De CRKT Vizzle, die ik als EDC (every day carry) bij me draag voor allerhande karweitjes.
Maar vanwaar je vraag?
Of denk je erover na om je baard bij te gaan werken met een zakmes?